Hey! Hvað er eiginlega komið langt síðan ég bloggaði?! Ég sem var orðin svo dugleg og skrifaði tvisvar á stuttum tíma. And then nothing. Well ég var i Springfield, all yellowy, eins og Hildur hélt. And now I'm back. Ta-da! Sorrí Lilja mín, við verðum bara að skoða þessa Völvuspá svolítið betur, þetta var allt útí hött hjá henni.
Jæja. Enough about that. Núna er ég ein og yfirgefin eftir tvær góðar vikur. Amma og afi komu í heimsókn og það var mjög fínt að hafa þau hérna. Ævar náði líka að kíkja, og Arnar og Rebecka as well. Allir í fullu fjöri, það var byggt girðingu och hreinsað garðinn og ég veit ekki hvað. Og dottið í það öll kvöld, oh well, smá djúsað alla vega HJÁ FULLORÐNA FÓLKINU því sumir voru bara alltaf í vinnunni. Æ jæja. Þetta var alla vega frábært. En núna er bara allir farnir. Fyrst fór Ævar, hann stoppaði nú bara stutt, síðan komu og fóru Arnar og Rebecka og tóku NANOQ MEÐ SÉR (iihk!) och síðan fóru amma og afi aftur heim til Íslands og hún elsku mamma mín flúði barasta líka. Til Króatíu, í sumarfrí og til að hitta loksins-linsulausa Einar big bro. Which leaves: ME! I'm lonely. I need my family. Ég held ég flytji bara til Íslands og tek mömmu og hundana með mér. Og kannski Erik. Og Arnar, og Rebecku. Damnit. Jæja nóg tuðað um það.
Fer ekki einhver að koma?
Best að fara að koma sér í rúmið. Big day tomorrow; sofa út, vakna, út í göngutúr með Thelmu, sofa aftur, rinse and repeat. Lovely.
